Στη Ζάκυνθο κάθε φούρνος φτιάχνει τη ρηγανάδα του.
Ευτυχώς, τα αλεύρια τους είναι πολύ καλά και έτσι τόσο τα ψωμάκια όσο και τα παξιμάδια έχουν πλούσια γεύση, ωραία και γεμάτη υφή. Η Ρηγανάδα από Το φουρνάρικο στο Καλαμάκι της Zακύνθου είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Καλοζυμωμένα, σταρένια καρβελάκια φουρνίζονται, κόβονται στα δύο και ξαναφουρνίζονται για να στεγνώσουν καλά. Έτσι (εν συντομία) φτάνει στους φούρνους η ζακυνθινή ρηγανάδα. Ένα μεγάλο παξιμάδι, χαρακτηριστικό της τοπικής διατροφής, ειδικά τα καλοκαίρια.
Όταν οι ντομάτες είναι στα καλύτερά τους, τα νεροκρέμμυδα γεμίζουν τα χωράφια και η κάππαρη φρεσκοαλμυρισμένη μπαίνει σε βάζα όλοι ονειρεύονται για σαλάτα ένα μεγάλο πιάτο με τη ρηγανάδα βασικό συστατικό.
Το ζακυνθινό παξιμάδι έχει σώμα και είναι ξερό, θέλει αρκετό νερό για να μαλακώσει. Βάζουμε σε βαθύ πιάτο νερό και αφήνουμε λίγη ώρα το παξιμάδι, από τη μεριά που είναι η κόρα, το στραγγίζουμε.
Τρίβουμε στην άλλη πλευρά μια σκελίδα σκόρδο για να πάρει η ρηγανάδα το άρωμά του.
Τρίβουμε και στύβουμε ντομάτα για να τραβήξει τα υγρά (ψιλοκόβουμε τη ντομάτα), βάζουμε λάδι, πολύ λάδι, ξύδι, νεροκρέμμυδο ψιλοκομμένο, κάππαρη, ελιές και ρίγανη.
Συνοδεύουμε και με αυγά, βλίτα, κολοκύθια, βραστές πατάτες, τυριά. Ελαφρύ αλλά πλήρες, ιδανικό για καλοκαιρινή αποτοξίνωση.
